رابطه برنامه ریزی سناریو، الگوهای ذهنی، سازمانهای یادگیرنده با برنامه ریزی استراتژیک

رابطه برنامه ریزی سناریو، الگوهای ذهنی، سازمانهای یادگیرنده را با برنامه ریزی استراتژیک شرح دهید؟

راجع به آینده داستان سرایی انجام می دهد تا الگوی ذهنی شکل بگیرد در این جهت دو موضوع مطرح می شود:

عدم قطعیت و شدت اثر که در شرایط بحرانی هر دو مورد افزایش می یابد.

یکی از هدفهای سناریو این است که یادگیری سازمانی را توسعه می دهد. ز مانی که سازمان معایب خود را می شناسد و برای رفع نقایص فعالیتهای انجام می دهد و خود را مجهز می کند می شود یادگیری سازمانی که استراتژی سازمانی همیادگیری سازمانی دارد.

سازمانهای یادگیرنده همیشه به دنبال بهبود هستند

این مدل توسط شرکت شل برای برنامه‏ریزی بر اساس پذیرش تغییرات محیط و ریسک بجای تکیه بر پیش‏بینی طراحی شده است. سناریو هنگامی که با چشم‏انداز استراتژیک همراه شود، اثربخشی بیشتری خواهد داشت. مراحل ایجاد سناریو عبارتند از:

– شناسایی و تجزیه و تحلیل وقایع و روندهایی که در حال وقوع هستند و بر کسب و کار تأثیر می‏گذارند،

– شناسایی روابط بین این وقایع و تأثیر مشترک آنها،

– ایجاد (3 الی 4)سناریو بر اساس عدم قطعیت‏های شناسایی شده.

سناریو داستانی توصیفی از بدیل‌های موجه است که به بخش خاصی از آینده نظر دارد. عناصر اصلی یک سناریو عبارتند از: نیروهای محرک[i]، منطق، پیرنگ و وضعیت نهایی

سناریو سازی از سه منبع ریشه می‌گیرد:

1- مطالعات تجربی

2- برنامه نویسان شرکتهای بزرگ

3- ادبیات پیش بینی و استفاده از روشهای مقداری جهت پیش بینی داده‌های زمانی یا مقطعی بالاتر از 15 سال

تفاوت اصلی سناریو با سایر روشهای پیش بینی در این است که سناریو سازی یک روش کیفی و وابسته به قرینه‌های توصیفی است که جریان تحولات از حال تا آینده را مورد بررسی قرار می‌دهد. به عبارت دیگر، سناریو سازی ارتباط مستقیم با تفکر استراتژیک دارد و نه با برنامه ریزی استراتژیک. سناریو سازی با کیفیت تفکر مرتبط است. در حال حاضر ما با شرایط زمان حال دنیا را می‌نگریم و تحت تاثیر اتفاقات اطراف خود، مسائل را می‌سنجیم، نگرش ما به دنیا یک "نگرش شرطی" است که به مبنای فرهنگی ما وابسته بوده که خود دید ما را نسبت به آینده محدود می‌سازد. بدین ترتیب هدف اصلی نگرش سناریویی، شکستن محدودیت‌ها و اماها می‌باشد، چرا که احتمالات توسط گروه بزرگی از مردم و نظرات متفاوت از ما تاثیر پذیر می‌باشند تا به یقین تبدیل گردند.

زمانیکه یک سناریو طرز تفکر استفاده کننده از آن را تغییر می‌دهد درحقیقت سناریو به ابزاری برای آموزش تبدیل گشته است.برای اینکه مستقیما امکان استفاده از سناریوها وجود داشته باشد باید منظور سازندگان آن مستقیم و به وضوح بیان گردد.

یک سناریو دارای مزیت های بساری است از جمله دید ما را نسبت به ابعاد محتلف موضوع روشن می سازد، سناریو از عهده پیچیدگیها بر می آید و به حوادث که مانند نقاط منفردی هستند، معنا می بخشد. در عین حال سناریو دارای نقاط ضعف نیز هست که در انتها به آنان اشارده می نمائیم.